Coastal Geomorphology and Coastal Erosion of Phaselis Ancient City and its Surroundings

Phaselis Antik Kenti ve Çevresinin Kıyı Jeomorfolojisi ve Kıyı Erozyonu

Ebru AKKÖPRÜ
 https://orcid.org/0000-0001-8751-7771

Musa TAŞ
 https://orcid.org/0000-0002-6243-7713

Abstract: The aim of this study is the detection of coastal changes in and around the ancient city of Phaselis between the years 1957, 1981, 1992, 2009 and 2019. A literature review was carried out and it was determined that the Digital Shoreline Analysis System (DSAS) was the most appropriate method for detecting coastal change. DSAS, an extension of the ArcGIS program, is a method that effectively calculates changes in coastal shorelines from past years. In this study, the most preferred statistical analyses within the DSAS analysis method were used, including Net Shoreline Movement (NSM), End Point Rate (EPR), and Shoreline Change Envelope (SCE). While the DSAS method often relies on Landsat satellite imagery, in this study, aerial photographs from the General Directorate of Mapping (HGM) were used, providing more detailed data for the years 1957, 1981, 1992, 2009, and 2019. The reason for not using Landsat satellite images is that the study area covers a small geographical area. This limitation prevents Landsat satellite imagery from providing a detailed view. During the analyses, the study area was divided into four sections: Bostanlık Bay, City Harbor, Northern Harbor and Cennet Bay. Bostanlık Bay was further divided into two parts, labelled A and B, for investigation. The results of the analyses showed that sedimentation occurred in certain areas of the ancient city of Phaselis and its surroundings. In other areas, erosion occurred. The occurrence of sedimentation is attributed to both natural processes and anthropogenic activities. The most prominent example of anthropogenic activity can be seen along the coast of Cennet Bay.

Keywords: Phaselis, Coast, Coastal Erosion, Dsas, Cbs

Öz: Bu çalışmanın amacı Phaselis Antik Kenti ve çevresinin 1957, 1981, 1992, 2009 ve 2019 yılları arasındaki kıyı değişimini ortaya koymaktır. Yapılan literatür çalışması sonucunda kıyı değişimini tespit etmek için en uygun yöntemin Digital Shoreline Analysis System (DSAS/Dijital Kıyı Çizgisi Analiz Sistemi) olduğu tespit edilmiştir. ArcGIS programının bir uzantısı olarak kullanılan DSAS, geçmiş yıllara ait kıyı şeridi değişimlerini en uygun biçimde hesaplayan bir yöntemdir. DSAS analiz yöntemi içinde en çok tercih edilen istatistik analizleri olan Net Kıyı Hareketi/Net Shoreline Movement (NSM), Bitiş Noktası Oranı/End Point Rate (EPR) ve Kıyı Şeridi Değiştirme Zarfı/ Shoreline Change Envelope (SCE) bu çalışmada kullanılmıştır. DSAS yöntemi uygulanırken daha çok Landsat uydu görüntülerinden yararlanılır. Ancak bu çalışmada daha ayrıntılı veri sağlayan Harita Genel Müdürlüğü’nden (HGM) temin edilmiş olan 1957, 1981, 1992, 2009 ve 2019 yıllarına ait hava fotoğrafları kullanılmıştır. Landsat uydu görüntüsünden yararlanmamanın nedeni çalışma alanın küçük bir sahayı kapsamasıdır. Bu da Landsat uydu görüntülerinin ayrıntılı bir görüntü almasına engel olmaktadır. Analizler yapılırken çalışma alanını Bostanlık Koyu, Kent Limanı, Kuzey Limanı ve Cennet Koyu olarak dört bölüme ayırılmıştır. Bostanlık Koyu kendi içerisinde A ve B olarak iki kısımda incelenmiştir. Yapılan analizler sonucunda ise Phaselis Antik Kenti ve çevresinin belli alanlarda birikme olurken belli alanlarında ise erozyon meydana gelmiştir. Birikme olayının gerçekleşmesinin nedeni doğal süreçlerin yanı sıra antropojen faaliyet­lerdir. Antropojenik faaliyetlerin en iyi örneğini ise Cennet Koyu kıyılarında görülür.

Anahtar sözcükler: Phaselis, Kıyı, Kıyı Erozyonu, Dsas, Cbs