PHASELISPHASELIS
Disiplinlerarası Akdeniz Araştırmaları Dergisi

AKDENİZ ÜNİVERSİTESİ | PHASELIS PROJECT | LIBRI DERGİ   

  • tr
  • en
  • Ana Sayfa
  • Dergi Hakkında
  • Son Sayı
  • Arşiv
  • Yayın Etiği
  • Yayın İlkeleri
  • Makale Gönderme
  • Yayınlar
Home » 2020 » Urartu Dönemi’nde Hayvan ve Hayvancılık: Çivi Yazılı Belgeler, Arkeolojik Bulgular ve Betim Sanatı Üzerinden Bir Değerlendirme
Urartu Dönemi’nde Hayvan ve Hayvancılık: Çivi Yazılı Belgeler, Arkeolojik Bulgular ve Betim Sanatı Üzerinden Bir Değerlendirme

Urartu Dönemi’nde Hayvan ve Hayvancılık: Çivi Yazılı Belgeler, Arkeolojik Bulgular ve Betim Sanatı Üzerinden Bir Değerlendirme

Animals and Animal Husbandry in the Urartian Kingdom: An Evaluation from the Evidence Provided in Cuneiform Inscriptions, Archaeological Finds and Depictions

Bilcan GÖKCE
https://orcid.org/0000-0003-1213-7752

PHASELIS VI (2020) 35-57
DOI: 10.18367/Pha.20004
Geliş Tarihi: 08.01.2020 | Kabul Tarihi: 04.06.2020
Elektronik Yayın Tarihi: 17.06.2020

pdf  PDF İndir

references  PDF Görüntüle

info  Referanslar

Öz: Urartu Krallığı’nda hayvanlar ile ilgili bilgileri çivi yazılı belgeler başta olmak üzere arkeo-zoolojik veriler ve betimleme sanatından öğrenmekteyiz. Söz konusu verilerden Urartu coğrafyasında çeşitli sayıda evcil ve yabani hayvan türlerinin olduğu anlaşılmaktadır. Hayvan kalıntıları Urartu merkezlerinden Karmir-Blur, Arin-Berd, Armavir-Blur, Horom, Bastam, Ayanis, Çavuştepe, Yukarı Anzaf, Yoncatepe ve Kayalıdere’de ele geçmiştir. Bunların yanı sıra Urartu nekropollerinden Liç, Iğdır, Van/Kalecik, Van/Altıntepe ve Çavuştepe nekropollerinde de hayvanlara ait kalıntılara rastlanmıştır. Urartu Krallığı’nda hayvanlar ekonomik olarak önem göstermektedir. Ayrıca Urartu dininde, ulaşımında, beslenmesinde ve sosyo-kültürel yaşamında da hayvanlar önemli bir yer tutar. Çivi yazılı belgelerde ganimet olarak alınan hayvanları daha çok büyükbaş ve küçükbaş hayvanlar oluşturmakla birlikte nadiren at, katır ve deve gibi hayvanların da bahsi geçmektedir. Urartu Dönemi’ne ait tespit etmiş olduğumuz hayvan türlerinin bir kısmı günümüz coğrafyasında halen mevcuttur. Urartu Krallığı’nda hayvanların bakımı ve beslenmesinden sorumlu kişiler de vardır. Urartu betimleme sanatında işlenmiş olan hayvanlar ise birer süs öğesi olmanın yanı sıra güç, ölümsüzlük, koruyucu, büyüleyici gibi birer simge olarak da işlenmiş olmalıdırlar.

Anahtar sözcükler: Urartu, Hayvan, Nekropolis, Avcılık, Hayvan Kurbanı

Top

Abstract: In the Urartu Kingdom, archeo-zoological, iconographic data and most importantly cuneiform inscriptions provide information about animals. From this data, it is evident that there are several domestic and wild animal species in the Urartu geography. Animal remains were recovered from Urartian centers such as Karmir-Blur, Arin-Berd, Armavir-Blur, Horom, Bastam, Ayanis, Çavuştepe, Upper Anzaf, Yoncatepe and Kayalıdere. In addition to these, animal remains were also recovered from the Urartian period necropolis of Liç, Iğdır, Van / Kalecik, Van / Altıntepe and Çavuştepe. Animal husbandry formed the basis of Urartian economy and animals had an important place in Urartian religion, as also for nutrition, for transportation, and in socio-cultural life. Animals taken as spoils of war after each successful military campaign were recorded in royal inscriptions and these records mostly mention cattle, sheep and goats, and also occasionally, horses, mules and camels. Some of the animal species that we identified from the Urartu period are still present within today’s geography. There are also people in the Urartu Kingdom who were responsible for the care and feeding of animals. In addition to providing an ornamental element, those animals that have been depicted in Urartian art would have also served as symbols of power and immortality, of protection and of guardianship.

Keywords: Urartu, Animal, Necropolis, Hunting, Animal Sacrifice

  • Referanslar
  • Makale Atıf Düzeni
  • Makaleye Direkt Link
  • Yazar(lar) Hakkında

 

B. Gökce, “Urartu Dönemi’nde Hayvan ve Hayvancılık: Çivi Yazılı Belgeler, Arkeolojik Bulgular ve Betim Sanatı Üzerinden Bir Değerlendirme”. Phaselis VI (2020) 35-57. http://dx.doi.org/10.18367/Pha.20004

http://dx.doi.org/10.18367/Pha.20004

Bilcan GÖKCE

Dr. Öğr. Üyesi, Iğdır Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Sanat Tarihi Bölümü, Iğdır. bilcan.g@gmail.com
https://orcid.org/0000-0003-1213-7752

17 June 2020 Phaselis_Journal
← Antalya Müzesi’nden Yayınlanmamış Bazı Mezar Yazıtları
Kibyra Odeion’u Çatısına Ait Metal Aksamlar →

eISSN: 2149-7826

Makale Arama

OpenAccess
OpenAccess
CrossRef
CrossRef
Erih+
IC
IC

Phaselis

  • Ana Sayfa
  • Dergi Hakkında
  • Son Sayı
  • Arşiv
  • Yayın Etiği
  • Yayın İlkeleri
  • Makale Gönderme
  • İletişim
  • Yayınlar

Telif Hakkı

Creative Commons Lisansı
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.

Visitors

Flag Counter

Destekleyenler

Son Çıkan Yayınlar

  • Amphora Buluntuları Işığında Phaselis’in Akdeniz Ticaretindeki Yeri
  • Two Rare Marine Gastropods from the Shores of Phaselis (Gulf of Antalya)
  • 2022 Yılı Phaselis Kazıları
  • 2022 Yılı Salda-Yeşilova Yüzey Araştırması
  • Phaselis ve Yakın Çevresinin Coğrafi Özellikleri
  • Phaselis ve Çevresinin Çok Zamanlı Uydu Görüntüleri ile Mekânsal ve Zamansal Olarak Değerlendirilmesi
  • Phaselis Hadrianus Kapısı’ndaki Smilax(?) Betimi

Makale Arama

  • trTürkçe
  • enEnglish (İngilizce)